Często towarzyszy ci zmęczenie i senność po posiłkach? Masz problemy z koncentracją? Jeśli do tego masz nadwagę bądź borykasz się z otyłością możesz mieć insulinooporność.
W dzisiejszych czasach sporo osób cierpi na nadwagę i ma problem z otyłością. Jednym z powodów, przez które w organizmie odkłada się nadmiar tkanki tłuszczowej jest właśnie insulinooporność.
Jednak po kolei. Zacznijmy od odpowiedzi na kilka podstawowych pytań.
Trzustka produkuje insulinę, której podstawową funkcją jest zmniejszanie poziomu cukru we krwi. W praktyce wygląda to tak, że w momencie spożycia pokarmu złożonego z węglowodanów wzrasta poziom cukru we krwi. Trzustka zaczyna produkcję insuliny, która cząstki glukozy (energii) transportuje z krwią do komórek organizmu.
Wysoki poziom insuliny uniemożliwia powstawanie drugiego hormonu – glukagonu – który działa przeciwnie do insuliny. Glukagon odpowiada za proces spalania zapasów energii. I tak, gdy insulina stale utrzymuje się na wysokim poziomie, glukagon jest na niskim – tym samym energia odkłada się w tkance tłuszczowej prowadząc do nadwagi i otyłości.
Objawy insulinooporności to:
Należy jednak pamiętać, że nie u wszystkich cierpiących na insulinooporność pojawią się objawy. Dodatkowo, nie zawsze to sylwetka może motywować do postawienia takiej diagnozy.
Nie istnieje jedno badanie, które diagnozuje insulinooporność. Często przebiega ona niezauważona, gdyż albo nie daje o sobie znać, albo wysyła tylko pojedyncze sygnały. Jednak, aby potwierdzić podejrzenia lekarz może zlecić badanie:
Gdy choroba posunęła się już daleko w skutkach i jest w zaawansowanym stadium lekarz zleca badanie:
Po usłyszeniu diagnozy nie pozostaje nic innego, jak zmiana stylu życia. Jeśli do tej pory twoja dieta była niezdrowa, ruch nie był twoim nawykiem, a regularny sen raczej ci się nie zdarzał, to czeka cię sporo pracy.
Przede wszystkim należy zadbać o zmianę nawyków żywieniowych. Insulinooporni powinni spożywać składniki, które nie będą powodowały dużych i niepotrzebnych wyrzutów insuliny. Zrezygnuj z żywności przetworzonej, słodyczy, białego pieczywa, makaronu, ryżu, soków owocowych, alkoholu, a także słodzonej kawy i herbaty.
Należy pamiętać, że aktywność fizyczna jest bardzo ważna w leczeniu insulinooporności. Musi być jednak dopasowana do indywidualnych możliwości. Już 150 minut tygodniowo umożliwi spalanie zbędnej tkanki tłuszczowej. Zacznij od łagodnych treningów, stopniowo wydłużając czas aktywności. Wybierz taką aktywność, która sprawia ci przyjemność – to nie może być coś, czego nie lubisz – wtedy niepotrzebnie wzrośnie poziom kortyzolu (hormon stresu) uniemożliwiający spalanie.
Odpoczynek jest również bardzo ważny w leczeniu. Musisz mieć czas dla siebie. Zadbaj także o regularny, systematyczny i długi sen. Śpij 8 godzin i poczuj się dobrze!
