Glukometr to urządzenie do pomiaru stężenia glukozy we krwi. Na rynku dostępne są różne typy glukometrów, dlatego ważne jest indywidualne dobranie urządzenia z uwzględnieniem wieku, sprawności manualnej oraz rodzaju leczenia. Przed użytkowaniem glukometru należy dokładnie zapoznać się z instrukcją obsługi.
Bardzo ważny jest sposób przechowywania glukometru oraz pasków kontrolnych (producenci podają zakresy temperatur i wilgotności, w których gwarantowane jest właściwe funkcjonowanie urządzenia). Glukometr i nakłuwacz to osobisty sprzęt każdego pacjenta. Nakłuwacz, to urządzenie, które zapewnia prawidłową głębokość ukłucia. Nakłuwacz może mieć jedną, wymienną igłę lub bębenek z 6 lancetami. Zużytych igieł nie można ponownie użyć, ponieważ w nakłuwaczu jest zainstalowana specjalna blokada uniemożliwiająca ponowne użycie lancetów. Nie należy pożyczać ani dokonywać pomiarów osobom nawet z najbliższej rodziny.
Przed każdym pomiarem należy sprawdzić datę ważności pasków testowych, dokładnie umyć ręce z mydłem, wypłukać oraz osuszyć. Właściwa higiena rąk to warunek prawidłowego pomiaru. Należy nakłuć powierzchnię boczną palca środkowego, serdecznego lub małego. Unikamy nakłuwania palca wskazującego i kciuka, ponieważ wielokrotne kłucie uszkadza zakończenia nerwowe. Nie wolno wyciskać kropli krwi. Po dokonaniu pomiaru należy zabezpieczyć miejsce ukłucia czystym gazikiem, usunąć zużyty lancet i zanotować wynik w dzienniczku samokontroli. Sprzęt do pomiaru (glukometr, nakłuwacz oraz etui, w którym się znajdują) również powinien być utrzymywany w czystości. Nie przechowujemy zużytych pasków i lancetów razem z glukometrem. Bardzo ważne jest aby w dzienniczku znajdowały się następujące informacje:
Dzienniczki samokontroli są dostępne w każdym gabinecie edukacyjnym. Zapisy monitorowania nie służą do oceniania pacjenta, ale do poprawy kontroli glikemii. Na tej podstawie zespół terapeutyczny ma możliwość modyfikacji planu leczenia.
Na każdą wizytę należy zabrać ze sobą dzienniczek samokontroli oraz glukometr. Dane z urządzenia można transmitować do komputera, co ułatwia lekarzowi uzupełnienie historii choroby.
Autor: Anna Bielan (specjalista pielęgniarstwa diabetologicznego)