Jak radzić sobie z infekcjami? – czyli jesień cukrzyka.

Jesień to czas, gdy wiele osób kicha, kaszle i gorączkuje. Zwiększa się wtedy ryzyko zachorowania na choroby infekcyjne. Osoby chorujące na cukrzycę mają osłabioną odporność, a co za tym idzie są często bardziej narażone na zachorowania.

Dlaczego cukrzyca pogarsza odporność?

U osób chorych na cukrzycę występuje nieprawidłowy metabolizm glukozy, który w rezultacie prowadzi do zaburzeń funkcji leukocytów. Niedobór insuliny upośledza glikolizę, czyli proces, z którego pozyskiwana jest energia, aby komórki układu odpornościowego mogły wychwycić bakterie, wirusy, grzyby i obronić organizm przed chorobą. Dodatkowo każdy schorowany organizm, aby walczyć z tym „jesiennym wrogiem” podwyższa poziom glikemii i osłabia działanie insuliny. U osób chorujących na cukrzycę poziom cukrów bywa rozchwiany, dlatego podstawowym zadaniem osoby chorej jest wyrównanie poziomu glikemii. Przeziębienie czy grypa u diabetyków to często walka z chorobą z pominięciem wielu leków, których nie mogą stosować i wsparcia niefarmakologicznego, jak malinowa herbata z miodem. Należy również pamiętać, że infekcje u osób chorujących na cukrzycę mogą przebiegać inaczej niż u osób zdrowych. Bardzo często gorączka, kaszel, ból gardła i katar zastępuje utrata apetytu, zmęczenie i zaburzenia glikemii. Brak gorączki i innych objawów sprawia, że organizm diabetyka gorzej radzi sobie z pozbyciem się wirusa, bakterii czy też grzyba.

Cukrzyca: jak zwiększyć odporność?

Jakie są sposoby na zachowanie zdrowia jesienią?

Warto pamiętać, że osoby chorujące na cukrzycę powinny zwiększyć swoją czujność w okresie jesienno-zimowym.  Pomoże w tym stosowanie się do kilku podstawowych zasad:

1. Aktywność fizyczna

Osoby, które regularnie trenują mają większą odporność. Wystarczy, że trzy razy w tygodniu poświęcisz na trening minimum 30 minut, aby wspomóc organizm w zwalczaniu wirusów, bakterii i grzybów.

2. Korzystaj ze słońca

Podczas spacerów na świeżym powietrzu organizm wyłapuje promienie słoneczne, pod wpływem których wytwarza się witamina D. Jej zaletą jest nie tylko zwiększenie odporności, ale również pozytywny wpływ na wytwarzanie insuliny.

3. Dostarczaj witaminę C

Pamiętaj, że witamina C zwiększa odporność. Zawierają ją nie tylko owoce cytrusowe, ale również papryka, szpinak, brokuły, kalafior, natka pietruszki. Pamiętaj, aby w miarę możliwości jeść je na surowo.

4. Owsianka na śniadanie!

Dobrym pomysłem, który zwiększy odporność jest owsianka, a konkretnie płatki owsiane. Zawarte w nich witaminy z grupy B, skutecznie wzmacniają układ immunologiczny.

Co z zawartością węglowodanów w diecie cukrzycowej?

Indywidualizacja podaży kalorii pochodzących z węglowodanów złożonych (skrobi) powinna być rozważona kontekstowo, tj. wedle wieku, płci, rodzaju i intensywności pracy, poziomu życia, możliwości rekreacji, współistniejących chorób i komplikacji. Dla przykładu — aktywne fizycznie osoby w wieku rozwojowym z cukrzycą typu 1 wymagają podaży węglowodanów na poziomie 1-1,2 kcal/kg masy ciała/węglowodanów. Inaczej u osób starszych, o ograniczonym wysiłku fizycznym — te wymagają ograniczenia podaży kalorii pochodzących z węglowodanów do 20–30% dobowego ich spożycia. W leczeniu cukrzycy przeciwwskazane są diety zakwaszające – ketogenne, o bardzo niskiej podaży węglowodanów (<10% dobowej podaży kalorii) i zwiększonej ilości białka. Chociaż z naszego doświadczenia klinicznego wynika, że dieta półgłodówkowa stosowana w krótkich interwałach czasowych, oparta przede wszystkim na skrobi (kasze, ryż, ziemniaki, pieczywo, makarony), przy odpowiedniej modyfikacji leczenia farmakologicznego działa anorektycznie, zatem uszczupla łaknienie i przyśpiesza termin początku spalania własnych depozytów tłuszczowych zlokalizowanych w jamie brzusznej i jej powłokach. Ogólnie  dieta chorego na cukrzycę typu 2 winna być redukcyjna (ograniczenie puli kalorycznej) jak i zbilansowana (obecność wszystkich grup pokarmowych, makro i mikroelementów we wszystkich posiłkach dnia codziennego).

Urszula Trojanowska

Śniadanie dla cukrzyka. Znaczenie posiłku bazowego dla pozyskania lepszej równowagi cukrowej i unikania niedocukrzenia.

Odpowiednia objętość masy pokarmowej o niskim indeksie glikemicznym z dużą zawartością rozpuszczalnego błonnika w żołądku u osób insulinowanych stanowi dobre zabezpieczenie przed niedocukrzeniami w ciągu „dnia czuwania”, kiedy zapomni się o adekwatności insulinowania względem jedzenia (przestrzeganiu cukrzycowego „rozkładu jazdy”).

Mianowicie: pierwszy posiłek dnia powinien dłużej pozostawać w górnym docinku przewodu pokarmowego i zwiększać sukcesywnie „dowóz” glukozy do krwi, bo przecież wiadomo, że insulina zdeponowana podskórnie nie czeka, lecz stale obniża jej poziom. Oto przepis takiego strategicznego pierwszego posiłku dnia:

1 szklanka mleka/wody

3 łyżki stołowe płatków pełnoziarnistych

Płatki zalać gorącym płynem lub zimnym – wtedy podgrzać – Nie gotować!. Odstawić na noc. Rano lekko podgrzać. Gotowe.

Płatki z:

– owsa,

– żyta,

– orkiszu,

– jęczmienia

– gryki,

- jaglane.

Dietetyk Urszula Sobiecka Trojanowska