Zmniejsz ryzyko cukrzycy typu 2 – 5 sposobów.
Zmniejsz ryzyko cukrzycy typu 2 – 5 sposobów.
W Polsce prawie 3 mln osób choruje na cukrzycę. Z tego 85-90 proc. to chorzy na cukrzycę typu 2. Dlaczego ta choroba jest niczym epidemia XXI wieku? Czy istnieje możliwość, aby zmniejszyć ryzyko tej choroby?
Cukrzyca – epidemia naszych czasów
Medycyna rozwija się w zawrotnym tempie. Kolejne gałęzie, jak chociażby telemedycyna, święcą triumfy. Specjaliści radzą sobie z wieloma rzadkimi chorobami. Dlaczego zatem coraz więcej osób choruje? Cukrzyca typu 2 kiedyś była chorobą osób po 40 r. ż. Dzisiaj borykają się z nią już nawet 20-latkowie. Oczywiście, niektóre osoby chorują na nią ze względów genetycznych, jednak u większości chorujących wynika ona z nieodpowiedniego stylu życia. Zatrważający jest fakt, że nawet aż 1 mln osób nie wie, że są chorzy. Jak walczyć z tą podstępną chorobą?
Czynniki ryzyka prowadzące do cukrzycy typu 2:
- wiek powyżej 45 r. ż.
- uwarunkowania genetyczne – cukrzyca w rodzinie
- choroby serca i układu krwionośnego
- BMI powyżej 25
- otyłość brzuszna
- nieprawidłowa dieta
- brak aktywności fizycznej
- zmęczenie
- brak snu
- stres
Aby zmniejszyć ryzyko zachorowania na cukrzycę typu 2 warto wprowadzić w swoje życie kilka zasad:
- Odpowiednia dieta
Właściwe nawyki żywieniowe są podstawą w zapobieganiu cukrzycy typu 2. Najważniejszym warunkiem diety jest dostarczanie do organizmu odpowiedniego zapotrzebowania energetycznego. Wiele osób dostarcza za dużo kalorii w porównaniu z ich potrzebami. Tym samym, trzustka zaczyna produkować w nadmiarze insulinę, a w ich organizmie odkłada się nadmiar tkanki tłuszczowej. Zbilansowana dieta nie powinna obfitować w żywność przetworzoną, słodycze, używki, słodkie napoje i soki, a także białe pieczywo, makarony i ryż. Warto pamiętać o codziennej dawce warzyw i owoców, nawodnieniu, zdrowych tłuszczach, nasionach i orzechach.
- Aktywność fizyczna
Bez regularnej aktywności fizycznej organizm staje się leniwy, odkłada tkankę tłuszczową, następuje spadek formy i obniża się samopoczucie. Dlatego jeśli minimum 3 razy w tygodniu poświęcisz 30 minut na sport, w twoim organizmie zajdzie wiele pozytywnych zmian: dotlenisz organizm, wzmocnisz serce, poprawisz kondycję, a endorfiny zadbają o dobry humor i świetne samopoczucie. Wybierz ulubioną aktywność fizyczną i zacznij się ruszać!
- Odpoczynek i relaks
Jeśli ciągle jesteś w biegu, nie masz czasu na chwilę dla siebie i odpoczynek, twój organizm może odpłacić ci różnymi chorobami, także cukrzycą typu 2. Odpoczywaj, także na świeżym powietrzu. Wygospodaruj chwilę dla siebie każdego dnia. Pamiętaj, aby twój dzień nie skupiał się wyłącznie na pracy. Miej czas dla rodziny i najbliższych. To pomaga zachować zdrowie!
- Zdrowy sen
Sen to odpoczynek dla twojego organizmu. Nie może być za krótki, ani za długi. Najlepiej też, aby był o jednakowych porach i nie był przerwany. Wtedy twój organizm zregeneruje się i rano wstaniesz pełny sił.
Insulinooporność – diagnoza i leczenie
Czym jest insulinooporność? Insulinooporność – diagnoza, przyczyny, objawy i leczenie.
Często towarzyszy ci zmęczenie i senność po posiłkach? Masz problemy z koncentracją? Jeśli do tego masz nadwagę bądź borykasz się z otyłością możesz mieć insulinooporność.
Insulinooporność – gdy organizm nie działa właściwie…
W dzisiejszych czasach sporo osób cierpi na nadwagę i ma problem z otyłością. Jednym z powodów, przez które w organizmie odkłada się nadmiar tkanki tłuszczowej jest właśnie insulinooporność.
Jednak po kolei. Zacznijmy od odpowiedzi na kilka podstawowych pytań.
Czym jest insulina?
Trzustka produkuje insulinę, której podstawową funkcją jest zmniejszanie poziomu cukru we krwi. W praktyce wygląda to tak, że w momencie spożycia pokarmu złożonego z węglowodanów wzrasta poziom cukru we krwi. Trzustka zaczyna produkcję insuliny, która cząstki glukozy (energii) transportuje z krwią do komórek organizmu.
Czemu wysoki poziom insuliny jest niezdrowy?
Wysoki poziom insuliny uniemożliwia powstawanie drugiego hormonu – glukagonu – który działa przeciwnie do insuliny. Glukagon odpowiada za proces spalania zapasów energii. I tak, gdy insulina stale utrzymuje się na wysokim poziomie, glukagon jest na niskim – tym samym energia odkłada się w tkance tłuszczowej prowadząc do nadwagi i otyłości.
Objawy insulinooporności to:
- problemy z wagą – tycie, zwłaszcza „brzuszne”
- „zachcianki” jedzeniowe, ciągła ochota na jedzenie
- wysokie ciśnienie tętnicze
- bóle głowy
- senność
- zaburzenia koncentracji
- zaburzenia snu
- zmęczenie
Należy jednak pamiętać, że nie u wszystkich cierpiących na insulinooporność pojawią się objawy. Dodatkowo, nie zawsze to sylwetka może motywować do postawienia takiej diagnozy.
Jak zdiagnozować insulinooporność?
Nie istnieje jedno badanie, które diagnozuje insulinooporność. Często przebiega ona niezauważona, gdyż albo nie daje o sobie znać, albo wysyła tylko pojedyncze sygnały. Jednak, aby potwierdzić podejrzenia lekarz może zlecić badanie:
- profilu lipidowego
- badanie na Hs-CRP
Gdy choroba posunęła się już daleko w skutkach i jest w zaawansowanym stadium lekarz zleca badanie:
- poziomu glukozy na czczo
- tolerancji glukozy OGTT
Diagnoza i co dalej? – leczenie insulinooporności
Po usłyszeniu diagnozy nie pozostaje nic innego, jak zmiana stylu życia. Jeśli do tej pory twoja dieta była niezdrowa, ruch nie był twoim nawykiem, a regularny sen raczej ci się nie zdarzał, to czeka cię sporo pracy.
- Zmień dietę
Przede wszystkim należy zadbać o zmianę nawyków żywieniowych. Insulinooporni powinni spożywać składniki, które nie będą powodowały dużych i niepotrzebnych wyrzutów insuliny. Zrezygnuj z żywności przetworzonej, słodyczy, białego pieczywa, makaronu, ryżu, soków owocowych, alkoholu, a także słodzonej kawy i herbaty.
- Bądź aktywny
Należy pamiętać, że aktywność fizyczna jest bardzo ważna w leczeniu insulinooporności. Musi być jednak dopasowana do indywidualnych możliwości. Już 150 minut tygodniowo umożliwi spalanie zbędnej tkanki tłuszczowej. Zacznij od łagodnych treningów, stopniowo wydłużając czas aktywności. Wybierz taką aktywność, która sprawia ci przyjemność – to nie może być coś, czego nie lubisz – wtedy niepotrzebnie wzrośnie poziom kortyzolu (hormon stresu) uniemożliwiający spalanie.
- Właściwy relaks i sen
Odpoczynek jest również bardzo ważny w leczeniu. Musisz mieć czas dla siebie. Zadbaj także o regularny, systematyczny i długi sen. Śpij 8 godzin i poczuj się dobrze!
Jak pielęgnować skórę przy cukrzycy?
Jak pielęgnować skórę przy cukrzycy?
Cukrzyca to choroba, która dotyka już 3 miliony Polaków. Oprócz tego, że osoby chore muszą być pod stałą kontrolą specjalisty, muszą również dbać o swój jadłospis, być aktywne fizycznie, to także w specjalny sposób muszą pielęgnować swoją skórę. Dlaczego jest to takie ważne? Jak powinna wyglądać pielęgnacja skóry chorego z cukrzycą?
Cukrzyca a problemy skórne: idą ze sobą w parze?
Cukrzyca rzadko daje objawy, które alarmują o tym, że coś złego dzieje się w organizmie. Jednak problemy skórne mogą być pierwszym sygnałem, aby sprawdzić poziom cukru we krwi. Wysokie stężenie glukozy sprawia, że powstałe zmiany zwyrodnieniowe w naczyniach krwionośnych prowadzą do niedożywienia skóry. Tym samym, chorzy na cukrzycę często obserwują u siebie: nadmierną suchość skóry, łuszczenie i nadwrażliwość. Pozbawiona łoju skóra sprawia, że chory często się drapie przez co powstają początkowo niewielkie, z czasem coraz większe ranki. Wraz z podatnością na zranienia idzie również trudność w gojeniu powstałych ran. Tym samym skóra jest bardziej podatna na infekcje – grzybice i drożdżyce. Oprócz tego skóra osób chorych na cukrzycę charakteryzuje się także zmniejszonym wydzielaniem potu, ciemnożółtym zabarwieniem skóry, nierzadko rumieńcem cukrzycowym i skłonnością do zmian wypryskowych.
Zespół stopy cukrzycowej – jest się czego obawiać!
W związku z często pojawiającymi się powikłaniami związanymi z pielęgnacją skóry warto pamiętać o skrupulatnym i dokładnym zwracaniu uwagi na stopy i dłonie. Do najczęstszych powikłań należy bardzo groźny zespół stopy cukrzycowej. To powikłanie cukrzycowe związane jest z niedostatecznym ukrwieniem stóp i prowadzi do deformacji stopy, a nawet amputacji. Postępujące owrzodzenie stopy świadczy o martwicy w obrębie tej części ciała. Aby do tego nie dopuścić bardzo ważne jest leczenie i profilaktyka w szczególności dbająca o stopy.
5 zasad pielęgnacji stóp:
- Bezwzględnie nie chodź na boso. Unikniesz tym samym ryzyka ran i szybko powstającego u cukrzyków zakażenia.
- Myj stopy dwa razy dziennie mydłem w letniej wodzie. Pamiętaj o dokładnym suszeniu – również pomiędzy palcami.
- Natłuszczaj skórę po myciu.
- Nie ogrzewaj stóp przy kaloryferach czy innych źródłach ciepła.
- Noś skarpetki bezuciskowe, najlepiej z naturalnych materiałów.
Jakie kosmetyki powinni stosować diabetycy?
Należy pamiętać, że kluczowe w profilaktyce zachowania optymalnej kondycji skóry jest prawidłowe leczenie cukrzycy. Jeśli dieta i terapia będą odpowiednie dobrane, tym samym cukier będzie na stałym poziomie, to również skóra będzie znacznie lepiej wyglądać. Oczywiście nie chodzi też o to, aby czekać aż leki i dieta unormują wszystko, zalecane jest również stosowanie zewnętrznie takich kosmetyków, które poprawią nie tylko komfort pacjenta, ale również jej wygląd. Warto zatem pomyśleć o kosmetykach z neutralnym pH. W ich składzie nie powinno być silnych detergentów, barwników, czy sztucznych zapachów. Ponadto, w dużej części kosmetyki te powinny być emolientami, czyli preparatami, które dbają o właściwe nawilżanie skóry. Po ich nałożeniu pory uniemożliwiają odparowanie wody ze skóry, tym samym skóra nie jest sucha. Występują w przeróżnej formie, dlatego też można z łatwością znaleźć żele pod prysznic, balsamy, płyny czy kremy. Warto również podkreślić, że cukrzycy nie powinni korzystać z mydła – nadmiernie wysusza skórę. Ze względu na liczne infekcje spotykające osoby chorujące na cukrzycę warto pomyśleć o preparatach hipoalergicznych.
Masz uwagi?
zgłoś incydent medyczny