Czy cukrzyca ciążowa jest groźna dla dziecka i jaki ma na nie wpływ?

To pytanie zadaje sobie wiele matek po wykryciu u nich cukrzycy ciążowej. Zwykle do rozpoznania (a tym samym wystąpienia) cukrzycy ciążowej dochodzi po 24 tygodniu ciąży. To kolejna dobra wiadomość, ponieważ w tym czasie proces rozwoju wszystkich ważnych do życia narządów u dziecka został już zakończony. Od tej chwili odpowiednia troska o siebie, rosnącego w Twoim łonie malucha i właściwe leczenie cukrzycy mają na celu dalszy, prawidłowy przebieg ciąży, właściwy rozwój dziecka i niepowikłany poród.

Jeśli jednak cukrzyca nie została w porę wykryta lub jest niewłaściwie leczona (utrzymuje się podwyższone stężenie cukru we krwi) rośnie ryzyko poronienia i wystąpienia u dziecka wad wrodzonych. Dzieje się tak ponieważ cukier z organizmu matki ma zdolność niemal swobodnego przechodzenia przez łożysko do organizmu dziecka wpływając niekorzystnie na jego rozwój.

Oznacza to, że dziecko jest stale „przekarmiane” glukozą pochodzącą od matki. Broniąc się wydziela (choć jeszcze nie powinno) insulinę, która prowadzi do przerostu komórek i powiększenia wielu narządów (w tym tkanki tłuszczowej, mięśni czy serca). Konsekwencją tego jest zbyt intensywne wzrastanie dziecka niż wynikałoby to z wieku ciążowego (tzw. makrosomia).

Nadmierna masa płodu zwiększa ryzyko powikłań okołoporodowych, w tym przedłużającego się porodu, urazów okołoporodowych (porażenia splotu barkowego, nerwu przeponowego lub twarzowego, zwichnięcia barku, krwiaków podokostnowych, złamania mostka), niedotlenienia okołoporodowego i rzutujących na całe życie ubytków neurologicznych.

Makrosomia zwiększa także ryzyko innych chorób w późniejszych latach życia dziecka: nadciśnienia tętniczego, otyłości, zespołu metabolicznego czy nawet cukrzycy.

Nadmierne wydzielanie insuliny w okresie płodowym stwarza również zagrożenie wystąpienia po porodzie zagrażającej życiu noworodka hipoglikemii (nagłego spadku poziomu cukru we krwi). Możesz jej zapobiec przez szybkie rozpoczęcie karmienia piersią. U noworodków matek z cukrzycą ciążową obserwuje się również zaburzenia elektrolitowe, nadkrwistość, czyli zbyt wysoką liczbę krwinek czerwonych, zaburzenia oddechowe związane z opóźnieniem dojrzewania płuc czy przedłużającą się żółtaczkę. Z kolei u matki niekontrolowana cukrzyca może prowadzić do wielowodzia, obrzęków ciała, zakażeń dróg moczowych (w tym odmiedniczkowego zapalenia nerek), nadciśnienia indukowanego ciążą czy stanu przedrzucawkowego. Częściej również obserwuje się porody zabiegowe (np. z użyciem kleszczy) i cięcia cesarskie, uszkodzenia dróg rodnych podczas porodu i zwiększoną okołoporodową utratę krwi.

Przedstawione Ci informacje nie miały na celu Cię przestraszyć, ale uświadomić jak ogromny możesz mieć wpływ na przebieg ciąży i zdrowie Twojego dziecka. Wystarczy tylko odpowiednio kontrolować cukrzycę (utrzymywać poziom cukru na prawidłowym poziomie) stosując się do wskazówek leczącego Cię diabetologa.