Podawana insulina w cukrzycy ciążowej powinno naśladować fizjologiczny rytm wydzielania tego hormonu w zdrowym organizmie. Trzustka zdrowego człowieka wydziela przez całą dobę minimalne ilości insuliny (tzw. bazę), a dodatkowe, dużo wyższe wydzielanie insuliny następuje po spożyciu posiłku (tzw. bolusy posiłkowe). Stąd insulinę, którą stosujemy w leczeniu cukrzycy dzieli się na insuliny krótko- i dłużej działające, co oznacza, że te pierwsze podaje się przed posiłkami, a te drugie – raz dziennie, najczęściej przed snem. Insulinę podajemy podskórnie, przy użyciu przeznaczonych do tego celu wstrzykiwaczy, tzw. piór insulinowych (penów). Kilka praktycznych uwag dotyczących insulinoterapii:
Insuliny krótko działające wstrzykuje się 15 minut przed posiłkiem. Insuliny dłużej działające podajemy wieczorem, przed snem (zwykle ok. 21:00-22:00). Insuliny dłużej działające są mętne, co oznacza, że należy je wymieszać przed podaniem.
Peny z insuliną, którą aktualnie stosujesz, przechowuj w temperaturze pokojowej, pozostały zapas insuliny przechowuj w lodówce z dala od zamrażalnika. Igły do podawania insuliny są sprzętem jednorazowego użytku, jeśli jednak nie zmieniasz ich przy każdorazowej iniekcji, staraj się to robić jak najczęściej.
Kupisz je bez recepty w aptece. Jeśli jesteś osobą szczupłą wystarczy igła o długości 6 mm, jeśli otyłą – powinnaś używać igły o długości 8 mm. Miejsca wstrzyknięcia nie dezynfekujemy. Wystarczy, by skóra była czysta. Jeśli jesteś osobą szczupłą, insulinę podaj pod kątem ostrym (ok. 45 stopni), jeśli należysz do osób otyłych, wstrzykuj insulinę prostopadle do skóry (pod kątem prostym).
Staraj się zmieniać miejsca wstrzyknięcia insuliny. Zapobiegnie to zrostom i przyspieszy gojenie skóry po robionych zastrzykach. Jeśli stosujesz insulinę doposiłkową (krótko działającą), możesz podać ją w brzuch lub ramię. To nieprawda, że zastrzyk podany w brzuch zaszkodzi Twojemu dziecku. Igła do podawania insuliny jest tak krótka, że nie przekroczy tkanki podskórnej.
