Czy powinnam porzucić sport i wysiłek fizyczny w ciąży? Absolutnie nie, pamiętając jednak o tym, że ciąża nieco obciąża organizm kobiety. Rodzaj i intensywność wysiłku fizycznego powinny być ustalone nie tylko z diabetologiem, ale przede wszystkim z prowadzącym Cię ginekologiem. To on oceniając obiektywnie przebieg Twojej ciąży ustali czy możesz i w jakim stopniu możesz być aktywna fizycznie.
Aktywność fizyczna utrzymana, czy nawet wdrażana podczas ciąży, nie tylko ma dobroczynny wpływ na wyrównanie glikemii, ciśnienie tętnicze, masę ciała, ale przede wszystkim przygotowuje Cię do wielkiego wydarzenia w Twoim życiu – porodu. Poród to ogromny wysiłek, który łatwiej uda Ci się znieść jeśli będziesz do niego przygotowana. Dzięki regularnym ćwiczeniom nie tylko zwiększysz swoją wydolność, ale wpłyniesz również na poprawę nastroju i zmniejszysz towarzyszące ciąży uczucie zmęczenia, bóle pleców i zaparcia.
Najlepszym i preferowanym w tym czasie rodzajem wysiłku jest spacer, pływanie, joga, aerobik wodny, pilates. Nie zaleca się: biegania, jazdy konnej, sportów zespołowych (np. piłki ręcznej, koszykówki, siatkówki), narciarstwa, tenisa i ćwiczeń na siłowni. W trakcie ćwiczeń czynność serca nie powinna przekraczać 140-160 uderzeń na minutę. Jeśli przed ciążą nie byłaś aktywna fizycznie pamiętaj, by czas ćwiczeń nie był dłuższy niż 10-15 minut na dobę.
W innych przypadkach zaleca się aktywność utrzymaną do maksymalnie 1-2 godzin na dobę. Minimum to spacery 3 razy w tygodniu, trwające co najmniej 30 minut. Istotna jest również regularność wysiłku – staraj się ćwiczyć jak najczęściej, najlepiej codziennie.
Jedną z form wysiłku fizycznego jest również aktywność seksualna. Jeśli Twoja ciąża przebiega prawidłowo i nie istnieją przeciwwskazania położnicze, współżycie możesz utrzymać nawet do ostatnich tygodni ciąży.
